Precies vier weken na mijn laatste bericht, en twee en een halve week na mijn terugkomst hier in Nederland, maar nog steeds geen officiële afsluiting van het blog. Schandalig...Goed de laatste week was zoals al voorspeld, veel mensen gedag gezegd, wat feesten gehad enz enz.En toen was het vrijdag 22 mei, een rare dag. Na een tijd lang opgeruimd en ingepakt te hebben, ziet je kamer er na 9 maanden in ene keer heel anders uit: kaal, leeg, saai. Alles lag of in de prullenbak, of in de koffer. 's Ochtends de sleutel ingeleverd en 's middags voor vertrek de deur, zonder sleutel in de zak, definitief achter me dicht getrokken.Bam!Bam! Het einde van een geweldig jaar. Maar, aan het al moois komt ook een eind en ik had toch ook wel zin om weer naar huis te gaan aan de andere kant. Vanaf het moment dat iedereen gaat en er heel veel over vertrekken, thuis en alles wat ermee te maken heeft gesproken word, wil je ook eigenlijk wel terug. Een laatste trip zat er niet meer in, teveel onduidelijkheid, dus dat ging voor mij niet door.In Düsseldorf werd ik door mijn familie opgewacht, met een spandoek! Echt leuk! Ik had hem en de rest van de familie al gezien voordat ik mijn koffer had gepakt, hahaha, maar ik was geland en weer thuis!Iedereen bedankt voor het lezen van het blog, voor de "steun", voor de interesse die jullie getoond hebben in mijn avontuurtje. Dit was een geweldig jaar en als het goed is hebben jullie er zoveel mogelijk van mee gekregen,Tim
đang được dịch, vui lòng đợi..